Etapy polityki zarządzania zapasami
Polityka zarządzania zapasami jest częścią polityki zarządzania aktywami obrotowymi, która ma na celu optymalizację wielkości i struktury zapasów zapasów, zmniejszając koszty ich utrzymania, tworząc system skutecznej kontroli nad ich przepływem. Rozwój polityki zarządzania zapasami jest realizowany w następującej kolejności.
etap polityki obejmuje analizę zapasów zapasów w poprzednim okresie. Głównym celem tej analizy jest określenie poziomu bezpieczeństwa produkcji i sprzedaży produktów wraz z odpowiednimi inwentaryzacjami i oceną skuteczności ich wykorzystania. Analiza jest przeprowadzana w kontekście głównych rodzajów zapasów.
Na pierwszym etapie analizy uwzględnia się wskaźniki całkowitej ilości zapasów - tempo jej dynamiki, udział w wolumenie aktywów obrotowych itp.
Na drugim etapie analizy struktura rezerw jest badana w kontekście ich typów i głównych grup, identyfikowane są sezonowe zmiany ich sekcji.
Na trzecim etapie analizy bada się skuteczność wykorzystania różnych typów i grup zapasów, a także ich ogólną wielkość, która charakteryzuje się wskaźnikami ich obrotów i rentowności.
Na czwartym etapie analizy badana jest wielkość i struktura bieżących kosztów utrzymania zapasów w kontekście niektórych rodzajów tych kosztów.
etap - określenie celu tworzenia zapasów Zapasy w składzie aktywów obrotowych mogą być tworzone w przedsiębiorstwie o różnych celach:
zapewnienie bieżącej działalności produkcyjnej (bieżące zapasy surowców i materiałów);
prowadzenie bieżących działań sprzedażowych (bieżące zapasy gotowych produktów);
akumulacja zapasów sezonowych, zapewnienie procesu gospodarczego w nadchodzącym okresie (sezonowe zapasy surowców, materiałów, produktów gotowych) itp.
etap - optymalizacja wielkości głównych grup towarów bieżących.
Aby zoptymalizować wielkość bieżących zapasów, stosuje się wiele modeli, wśród których najbardziej rozpowszechniona jest „ekonomiczna ilość zamawiana] model EOQ”. Może być wykorzystany do optymalizacji wielkości zapasów i zapasów gotowych produktów.
Mechanizm obliczeniowy modelu EOQ opiera się na minimalizacji całkowitych kosztów operacyjnych zakupu i przechowywania zapasów w przedsiębiorstwie. Te koszty operacyjne są wstępnie podzielone na 2 grupy: a) suma kosztów złożenia zamówienia (w tym koszty transportu i odbioru towarów); b) kwotę kosztu przechowywania towarów w magazynie.
Suma całkowitych kosztów operacyjnych przy składaniu zamówień jest określona przez następujący wzór:
Open source = * Srz;
gdzie OZRZ - suma całkowitych kosztów operacyjnych przy składaniu zamówień;
OPP - wielkość konsumpcji przemysłowej towarów (surowców i materiałów) w badanym okresie;
RPP - średnia wielkość pojedynczej dostawy towarów;
Срз - średni koszt złożenia jednego zamówienia.
Z powyższego wzoru wynika, że przy stałej wielkości zużycia produkcji i średnim koszcie złożenia jednego zamówienia łączna kwota kosztów operacyjnych przy składaniu zamówień jest zminimalizowana wraz ze wzrostem średniej wielkości partii pojedynczej dostawy.
Kwotę kosztów operacyjnych przechowywania zapasów w magazynie można określić za pomocą następującego wzoru:
OZhr = * Cx;
gdzie OZhr - kwota kosztów operacyjnych przechowywania zapasów w magazynie;
RPP - średnia wielkość 1 partii dostawy towarów;
Cx - koszt przechowywania jednostki towaru w badanym okresie.
Z powyższego wzoru wynika, że przy stałym koszcie składowania jednostki towaru w badanym okresie łączna kwota kosztów operacyjnych przechowywania zapasów w magazynie jest zminimalizowana przy jednoczesnym zmniejszeniu średniej wielkości partii pojedynczej dostawy.
Przejdź do strony: 1 2 3 4